KILALANIN SI APOLINARIO MABINI ANG DAKILANG LUMPO BAYANING FILIPINO

   Si Apolinario Mabini ay kilala bilang ang "Dakilang Lumpo" o "Dakilang Paralitiko". Siya ay isang teyoresta na nagsulat ng Konstitusyon ng Unang Republika ng Pilipinas noong 1899-1902. Siya ay naglingkod bilang ang kauna-unahang Punong Ministro noong 1900 na makikita sa sampung-pisong barya na isyu ng Bangko Sentral ng Pilipinas. Ipinanganak si sa Talaga, Tanauan, Batangas sa mahihirap na mga magulang na sina Inocencio Mabini at Dionisia Maranan.

   Nakagisnan na niya ang hanapbuhay ng kanyang mga magulang na pagtatanim ng kung anu-anong mga gulay. Kahit naghihikahos, nagsikap ang kanyang pamilya upang itaguyod ang kanyang pag-aaral sa Maynila.

   Nagtatrabaho siya habang nag-aaral sa San Juan de Letran at sa Unibersidad ng Santo Tomas. Habang nag-aaral ay sumapi siya sa "La Liga Filipina" ni Jose Rizal at naging aktibo siyang miyembro. Nagtapos siya ng Abogasya noong 1894. 

   Taong 1896 ng magkasakit siya ng "paralysis" na naging dahilan ng kanyang pagkalumpo. Lihim siyang ipinatawag ni Aguinaldo at ginawa siyang Opisyal na Tagapayo.Nang pasinayaan ni Aguinaldo ang Pamahalaang Republika inatasan niya si Mabini bilang Kalihim Panglabas at Pangulo Ng Mga Konseho. Sa panahong ito isinulat niya ang kanyang tanyag na akdang " Tunay na Dekalogo".

   Taong 1899 nang si Mabini ay dakipin at ipinabilanggo ng mga Amerikano sa Nueva Ecija. Sa kulungan ay kanyang isinulat ang "Pagbangon at Pagbagsak ng Himagsikang Filipino".

   Enero 5,1901 ng siya ay ipinatapon sa Guam kasama ng iba pa. Ngunit nagbalik siya sa bansa noong Pebrero 1903 kapalit ng Panunumpa ng Katapatan sa pamahalaan ng Estados Unidos. Nakumbinsi siyang kilalanin ang kapangyarihan ng mga Amerikano sapagkat naisip niya na malulutas lamang ang suliranin ng Pilipinas sa pamamagitan ng pakikipagkaibigan. 

   Namatay siya sa sakit na Kolera sa edad na 39 noong Mayo 13, 1903 sa Nagtahan, Maynila.